Juni.
Er staan maar een stuk of 7 dingen op het boodschappenlijstje.. pap heeft niet zo veel nodig. Een lijstje geschreven in mijn eigen handschrift. Omdat mijn vader niet veel meer ziet behoren schrijven en lezen niet meer tot de mogelijheden.
Het is een simpel briefje zonder uitgeknipte stukjes folder er aan vast geniet.

Ik mis de uitgeknipte stukjes folder.

Boterbabbelaars

Ik loop langs de afbakbroodjes en de rosbief.. die staan niet meer op het lijstje. Nooit meer.
Een paadje verder hebben ze Hollandse weken.. oh wat was mama gek op deze thema weken. Maar het uitgeknipte plaatje van de boterbabbelaars zit niet achter mijn lijstje geniet.
De tranen prikken in mijn ogen, hoezeer ik ook mijn best doe ze zijn niet tegen te houden.
Ik sta middenin de Lidl en er rollen tranen over mijn wangen.

Het valt me zo zwaar. Ik mis mijn moeder. Mijn lieve eigenwijze moeder. Het viel niet altijd mee om boodschappen met haar samen te doen. Zo kon ze minutenlang zoeken naar toast bij de ontbijtgranen.
“Mam.. die staan bij de chips en zoutjes..”
“Nee hoor, ik weet zeker dat ze hier staan!”
Ik kon lullen wat ik wilde. Als mijn moeder in haar hoofd had dat ze bij de ontbijtgranen stonden.. stonden ze bij de ontbijtgranen.

Geërgerd

Mijn moeder zat ook hele dagen aan haar keukentafel folders door te spitten. Ze maakte graag lijstjes en knipte uit de folders dat wat ze graag wilde hebben. Internet snapte ze niet, we hebben wel eens een dappere poging gewaagd met een laptop en een tablet maar zonder succes. Mama en dat moderne geneuzel was gewoon geen match.
Maar die Kirsten, die is zo handig met internet! Dus met grote regelmaat werd ik gebeld, of ik dit wilde regelen, dat wilde opzoeken of weer even iets wilde bestellen.

Als de telefoon ging was het eerste wat in mijn hoofd opplopte.. ‘Wat zou ze nu willen..’.. Het kwam me niet altijd uit, en er zijn momenten geweest dat ik geërgerd de telefoon opnam. Dan had ze weer iets bedacht wat ze wilde kopen en dat moest ik dan weer even regelen. Nu meteen graag. De ergernis zat hem ook in t feit dat het vaak uiteindelijk niet goed was. Dan was het niet wat ze in dr hoofd had of voldeed het niet aan haar eisen.
Ik heb al heel wat dingen terug moeten sturen, een aircooler, kerstverlichting, puzzelboek, lampje, klok en zelfs een wasmachine. Die laatste is tijdens het retourproces nog een maand kwijt geweest ook.. best knap..

Pap en Mam

Ik ben me altijd bewust geweest dat ik deze telefoontjes op een dag zal gaan missen. Dat ik op een dag mijn telefoon niet meer opneem mezelf afvragend wat ze zou willen. Ik weet dat ik nooit meer gebeld wordt om iets onzinnigs te kopen wat vervolgens weer terug gestuurd moet worden. Ik weet dat ik haar stem nooit meer zal horen en dat ik alleen nog maar op hoef te nemen met een ‘Hoi Pap..’

Maar als mijn telefoon gaat, verschijnt er in het beeld gewoon nog ‘Pap en Mam’………. voor altijd.

Lees verder.. OPGERUIMD