Normaal gemis
Terwijl mijn gevoel in mijn hoofd toetert dat het echt erg is dat ik de situatie normaal vind troost mijn verstand mij met de woorden dat het ‘normale’ gevoel niets af doet aan mijn liefde voor haar. Het gemis is helemaal niet weg, het is alleen draaglijk geworden. De consequenties van haar dood zijn nu in mijn leven verweven, en dat is iets goeds. Stel je voor dat ik na twee jaar nog steeds bij elke gedachte aan mijn moeder tissues vol tranen en snot zou produceren.