¡Hola!

Soms voelt iets gewoon zo sterk.. dan moet je het gewoon doen.. want dat voelt goed. En dan wil het wel eens gebeuren dat je zomaar een vreemdeling heel erg blij maakt.

Karren en karren vol

Zo nu en dan worden goederen die op Schiphol gevonden zijn geveild. En dat zijn er veel, heel veel. Karren en karren vol gaan er onder de hamer! Wij zijn een tijdje terug naar zo’n veiling gegaan en waren zo enthousiast dat er spontaan een nieuwe hobby was geboren.

Inmiddels hebben we al aardig wat karren geleegd, een opsomming van wat we hier zoal in aantroffen lees je hier.
Het voelt best gek om door al die spullen te gaan. Zeker de eerste keer dat we dat deden voelde het alsof we iets deden wat eigenlijk niet mag. Alles wat je in je handen hebt is toch iets heel persoonlijks van een ander.

Persoonlijke gegevens

In principe zijn alle items waar de echt persoonlijke gegevens op staan er uit gehaald, er zouden geen telefoons, laptops e.d. meer in moeten zitten en portemonnees zijn leeg gehaald. Maar.. zo heel nu en dan wordt er iets over het hoofd gezien en belandt er toch iets met persoonlijke gegevens in mijn woonkamer.

Ik doe niets met de gegevens. Tussen het kwijtraken op Schiphol en de aankomst in mijn woonkamer zitten een aantal maanden en ik denk dat het veilig is om er van uit te gaan dat de persoon in kwestie zijn/haar creditcard of id kaart al lang en breed vervangen heeft. Daarbij is het veel werk om alle spullen te sorteren en weer te verkopen, ik wil ook gewoon de tijd niet nemen om achter iedereen aan te gaan. Is niet te doen.

Behalve dan die harde schijf..

Voelde anders

In de zomer van ’23 hadden we onze eerste kar gekocht. Overal om ons heen lagen spullen maar in mijn handen had ik een externe harde schijf, gewikkeld in kleding zat hij diep weggestopt in een reistas. Oeh.. wat zou er op staan! Ik plugde het ding in in mijn laptop en op mijn scherm plopten allerlei mapjes met Spaanse namen op ..een Spanjaard!

Het voelde alsof ik iets aan het doen was dat niet mocht. Ik opende mapjes die niet van mij waren, dit waren iemand anders zijn privé gegevens en ik zat er in te neuzen. Maar wacht.. ik heb t toch eerlijk gekocht!
Het voelde echt heel raar om te doen, de schijf was van mij.. maar toch ook weer niet. Hoewel dit gevoel bij alle bagage wel speelde was het bij deze schijf extra sterk. De gedachte kwam om alles te wissen, want wat had ik aan wat er op stond, maar ik kon het niet. Er was iets mee..

Geen Spanjaard maar een Argentijn

Een tijd lang ben ik bezig geweest om de mappen allemaal door te spitten. Foto’s, foto’s en nog meer foto’s kwam ik tegen. Vooral van een prachtige jonge vrouw. Met een stralende lach stond ze op de vele foto’s. Met een hondje, met vrienden, met familie of gewoon alleen. Maar ondanks dat had ik toch al snel het gevoel met een man te maken te hebben. Er waren ook mapjes met formulieren en veel informatieve zaken over een bepaald bouwproject in.. Argentinië!
Hmm.. is de eigenaar dan toch geen Spanjaard maar een Argentijn?

Uiteindelijk, in mapje nummer zoveel kwam ik een persoonlijk document tegen. Een aanvraag voor een visum! Ik had nu niet alleen een land, maar zelfs een compleet adres inclusief naam!

Social media

Hoera voor de socials! Met dank aan social media vond ik namelijk iemand die aan de beschrijving voldeed!
Naam check, land check, woonplaats check.. en toen ik zijn foto’s op de socials bekeek herkende ik mensen.. check. Dit kan niet missen, dit is hem!!

Nou vond ik een bericht schrijven in het Spaans iets te uitdagend (kuch kuch) dus in het Engels legde ik hem in het kort uit wie ik ben, dat ik op een Schiphol veiling verloren bagage had opgekocht.. en dat ik een schijf met gegevens in mijn bezit had waarvan ik dacht dat deze van hem was. Het duurde niet lang tot er een antwoord kwam..

‘Hi Kristen! What a joy you give me! Yes, I lost it on January 25 of this year! It is very important to me, I have pictures of my sister who passed away 6 years ago… how much I appreciate you taking the time to contact me!!! I filed a lost and found claim, but they never found it in theory… did you buy just the external drive or the whole case?‘

Die vrouw.. op al die foto’s.. die is dood…

Dankbaar

De Argentijn was dankbaar vanuit zijn tenen! Nog vele berichtjes over en weer volgden en natuurlijk was ik benieuwd naar het verhaal achter de verloren tas.

Hij had een tussenstop op Schiphol maar zijn vlucht was met vertraging aangekomen waardoor hij zich enorm moest haasten voor zijn volgende vlucht. Bij de douane moest hij zijn reisdocumenten laten zien die in zijn rugzak zaten, op dit moment zette hij zijn reistas op de grond om de papieren te pakken. Nadat die gecheckt waren kon hij door… rennend wist hij nog net zijn volgende vlucht te halen.. maar zonder reistas.

Schiphol heeft zijn tas nooit gevonden. Waarom zouden ze ook..

Miljoenen

Mijoenen mensen van over de hele wereld passeren de luchthaven. Enkelen van hen vergeten her en der bagage.. als jij 1 van die enkelingen bent dan heb je pech. No way dat ze op Schiphol ook maar iets van effort steken in het zoeken van je rugzak, tasje Rituals of je saxofoon.. weg is weg. Een paar keer per jaar wordt er een veiling georganiseerd en dan staan de karren vol met goederen te wachten op een nieuwe eigenaar. Een leuk verdienmodel natuurlijk want die karren gaan echt niet voor een paar tientjes weg. Als dit werkt, waarom zou je dan Harry het magazijn in sturen om tussen duizenden producten, tassen en koffers tante Mien d’r heuptassie te zoeken?

De Argentijn had geluk.. de schijf is via een in Spanje wonende Argentijnse vriendin van hem terug in Argentinië, terug naar waar hij thuis hoort.

En ik.. ik heb ergens in de toekomst een date op Schiphol staan met een Argentijnse dertiger.. kan slechter toch.. ;)