Hoe was jullie decembermaand? Allemaal een beetje genoten.. en veel te veel gegeten? Hartstikke leuk hoor al die drukte en feestdagen maar ook heel fijn als dat allemaal achter de rug is en het weer ‘gewoon’ januari is..

Kerst..

Wij hebben eerste kerstdag met de familie doorgebracht en tweede met het gezin lekker rustig aan gedaan. Eigenlijk een vrij standaard kerst gehad.. op de nacht na dan. Want terwijl iedereen in huis in diepe rust lag bij te komen van een gezellige maar drukke eerste kerstdag ben ik.. vlak voordat de klok 12 keer sloeg.. heel zachtjes het huis uit geslopen…

Met mijn cameratas naast me op de bijrijdersstoel ben ik naar het ziekenhuis gereden. Met de tas om mijn schouder ben ik over het donkere verlaten parkeerterrein het ziekenhuis in gelopen en in een heel stil ziekenhuis heb ik mijn weg gezocht naar de verloskamers. Kriebels in mijn buik want ik ging iets doen wat ik nog niet eerder had gedaan. Sterker nog, ik ging iets meemaken wat ik nog niet eerder mee had gemaakt.. want hoewel zelf moeder van drie.. tot een natuurlijke bevalling is het nooit gekomen!

Stil..

Stil op straat, stil in het ziekenhuis, maar hoe anders was dat eenmaal in de verloskamer! In de warme donkere kamer was de barende vrouw omringd door man, moeder, verloskundige en kraamverzorgster.
De camera ging uit mijn tas.. geen geposeer, geen controle over het licht, het was anticiperen op dat wat komen ging! Vanaf het wegpuffen van de weeën totdat de baby gewogen en geluierd aan de borst lag, alles werd vastgelegd.

Voldaan..

Een paar uur later kroop ik moe maar voldaan mijn bed in. Op mijn SD kaartje bevond zich een verhaal.. een verhaal vol liefde en emoties.. een verhaal in foto’s.
Wat een fantastische uitdaging was dit! En wat ben ik Maiko en Jessica dankbaar dat ze mij gevraagd hebben dit bijzondere moment in hun leven vast te leggen.

Hieronder een kleine impressie van deze bijzondere nacht…

Welkom op de wereld Boaz..

26-12-’19

♥