Snuf!
Zie je het voor je. Ik.. op m’n knieën op de parkeerplaats naast ons huis met m’n hoofd tussen de bosjes. Dat moet er charmant uitgezien hebben.. kan niet anders!
Op dat soort momenten ben je altijd blij dat niemand je ziet.. althans.. ik hoop dat niemand mij kruipend over de straat heeft zien gaan!
Maar het was de moeite waard want mijn bijna smekende “Snuf.. ga nou alsjeblieft gewoon naar HUIS!” werkte! Snuf ging naar huis! Gelukkig, het konijnenduo was weer compleet!
Incompleet
Hoe lang het duo precies niet compleet was weet ik niet, paar minuutjes of toch al gauw een uur? In ieder geval.. vanaf het moment dat ik doorhad dat Snuf ervandoor was tot ze weer in haar hok zat zaten zo’n 5 minuten. Wel 5 hele vervelende minuten. In gedachten zag ik het beestje al geplet op de straat liggen.. geen fijn beeld.
Ik heb geroepen en gezocht. In de gangetjes achter het huis en om de hoek en ineens zag ik daar een neusje uit de bosjes komen en hop er weer in! Geritsel en vervolgens zat ik dus op mijn knieën met mijn hoofd in de bosjes. Daar zat ze.. bijna verbaasd te kijken dat ik haar gevonden had!
Snuf houdt zo van ontsnappen
Snuf is lief.. het is echt een leuk konijn. Alleen Snuf houdt zo van ontsnappen! Snuffie vind het allemaal wel best in het grote hok met toch wel riante ren. Die onderneemt geen enkele poging tot ontsnappen, noch gravend noch springend. Snuf daarintegen moet je in de gaten houden. Doe je dat niet dan is ze weg en mag jij kruipend de parkeerplaats over op zoek naar een wit pluizig ding!
Het hele tafereel werd overigens gade geslagen door Feline. Mocht je denken dat ze emotioneel ontdaan was vanwege het feit dat er een dierbaar konijn weg was dan heb je het mis. Met de nuchterheid die alleen een 3-jarige peuter kan hebben zei ze.. “Nou is ie weg he mam.. nou moeten we een nieuwe kopen!”
